W dniach od 25 do 27 listopada 2016 r. w w Krosnie, u sióstr Klawerianek przeżyliśmy rekolekcje poświęcone Bożemu Miłosierdziu. Jako organizatorzy nie możemy przemilczeć tego wydarzenia. Jesteśmy do tego zobowiązani słowami „Bo my nie możemy nie mówić tego, cośmy widzieli i słyszeli (Dz. 4,20). Ponadto założyciel Ruchu Światło – Życie ks. Franciszek Blachnicki powiedział: „Owoce ewangelizacji zależą na pewno przede wszystkim od Ducha Świętego. Zaufanie Duchowi Świętemu i Jego mocy nie zwalnia nas jednak od wysiłku zrobienia wszystkiego, co dyktuje nam rozum, doświadczenie i nauka w zakresie dobrej organizacji.” („Ewangelizacja wg planu ACR” ).
Tak też rozpoczęliśmy od modlitwy. Całym rejonem prosiliśmy przez wstawiennictwo ks. Franciszka o pragnienie przeżycia rekolekcji. Najpierw Duch Święty poprowadził nas przez pustynię, aby po kilkunastu miesiącach oczekiwania zaczerpnąć ze źródła Bożego Miłosierdzia. Zgodnie z nawoływaniem Papieża Franciszka „daj się przytulić miłosiernemu Bogu” z pomocą księdza Pawła Mendyka, wikariusza z Krościenka Wyżnego – na Drodze Krzyżowej, a potem przy Adoracji Krzyża pochylaliśmy się nad naszą grzesznością. Doświadczyliśmy czułości miłosiernego Boga podczas Eucharystii, a także w sakramencie pokuty, w czasie której nieraz od nowa, ale w sposób szczery i prawdziwy oddaliśmy Panu Jezusowi swoje przewinienia.
Księdzu Pawłowi całym sercem i z wielkim zaangażowaniem pomagało małżeństwo z Przemyśla – moderatorzy Elżbieta i Jacek Stankiewiczowie.
W rekolekcjach uczestniczyło około 100 osób, w tym 23 dzieci, którymi opiekowała się młodzież. Dużym komfortem dla nas – organizatorów było zwolnienie nas z przygotowania posiłków. Ten ciężar przejęły na siebie siostry Klawerianki.
Wspaniałym owocem w ostatnim dniu rekolekcji było złożenie na ołtarzu ofiarnym 15 deklaracji duchowej adopcji.
Przeżyte rekolekcje były wielkim dziełem Ducha Świętego – doświadczaliśmy Jego mocy, miłości i czułości. Rozlewał się w naszych sercach spokój, radość i miłość. Miłosierny nasz Ojciec postarał się też o to, aby chora Michalinka (za którą modli się nasza diecezja) poczuła się w tych dniach znacznie lepiej, a dziadkowie po ponad dwóch latach niepokoju o nią, mogli spokojnie odpocząć i przytulić się do Boga.
W trakcie oglądania filmu „Czy naprawdę wierzysz” każdy z nas mógł postawić sobie pytanie, jaka jest moja wiara. Zrozumieliśmy jak potężny dar dżemie w każdym z nas i czeka, aby go użyć.
Warto było trudzić się, by zobaczyć radość swoich bliskich. Na koniec pragniemy zachęcić wszystkich do działania, posługi na rzecz innych. Jeśli wierzysz, to już dziś wstań i głoś dobrą nowinę.
Para Rejonowa DK Krosno II – Narcyza i Janusz Cieciura
Tekst&Foto – j/w