Przeworsk
Domowy Kościół rejonu przeworskiego, oraz oazowe wspólnoty dziecięce i młodzieżowe 10 grudnia br. przeżywały Adwentowy Dzień Wspólnoty, którego tematem było „Niepokalana – wzór nowego człowieka”. Uczestnicy zgromadzili się w gościnnych progach parafii Chrystusa Króla w Przeworsku.
Nasze spotkanie rozpoczęliśmy od namiotu spotkania o godz. 13.00. Następnym punktem spotkania była konferencja wygłoszona przez ks. Mateusza Rutkowskiego – tutejszego wikariusza i moderatora Diakonii Ewangelizacji. Konferencja dotknęła tematu Niepokalanej Matki Kościoła, jako wzoru nowego człowieka. Po konferencji ciepłe słowa do wszystkich skierował niespodziewany gość – ks. Marcin Koperski, moderator Ruchu Światło-Życie Archidiecezji Przemyskiej. Głos zabrali także, ks. Roman Kocaj, moderator rejonowy oraz Bożena i Krzysztof Sokół. Po poczęstunku i chwili rozmowy podczas agapy w salce pod kościołem, wszyscy udali się na spotkania w grupach.
Ostatnim punktem adwentowego Dnia Wspólnoty rejonu Przeworsk stała się Eucharystia w której udział wzięli także miejscowi parafianie, przewodniczył ks. Marcin Koperski, a koncelebrowali ks. Jan Miazga – proboszcz i ks. Roman Kocaj. Kazanie wygłosił ks. Michał Zebzda – wikariusz tutejszej parafii, nawiązując do liturgii słowa i tematu dnia wspólnoty. Na końcu wszyscy, po Mszy świętej, zgromadzili się w na dzieleniu chlebem. Spotkanie zakończyło się udzieleniem błogosławieństwa, po którym napełnieni radością i Duchem Świętym udaliśmy się do swoich domów, aby dzielić się z bliskimi radością z oczekiwania na przyjście Pana.
Przemyśl
Członkowie Ruchu zgromadzili się na adwentowym Dniu Wspólnoty w Domu Rekolekcyjnym w Maćkowicach 9 grudnia br. Poszczególne punkty programu wypełnione zostały rozważaniami o Niepokalanej. Bardzo szybko okazało się, że każdy nosi w sobie Jej bardzo osobisty obraz: od potężnej Bogurodzicy, do czułej przyjaciółki, wspierającej w codziennych, najbardziej prozaicznych sprawach.
Rozważaniom sprzyjały przygotowane starannie przez księży moderatorów konferencja i Słowo Boże. Można było skupić się na posłaniu, kierowanym do Maryi i jej odpowiedzi na nie. Wielkie wrażenie na zebranych zrobiło odkrycie, że w znanej wszystkim scenie Zwiastowania, zmieszanie się Maryi na słowa anioła można także tłumaczyć, jako bardzo głębokie wzburzenie, wręcz – jak wyjaśnił ks. dr Witold Burda, moderator DK rejonu Przemyśl – efekt tsunami. Podczas kazania zwrócono natomiast uwagę na dłonie Niepokalanej, te otwarte, przyjmujące, te złożone do modlitwy oraz skrzyżowane na piersi – symbolizujące zachowanie słowa – „Bo może ono jeszcze nie na teraz” – jak powiedział ks. dr Arkadiusz Jasiewicz, moderator rejonowej Diakonii Modlitwy.
Agapa adwentowego Dnia Wspólnoty, podobnie jak w ubiegłym roku, została połączona z rozprowadzaniem makowców, w ramach akcji II Misyjny Smaczek na Maczek. W tym roku można było dodatkowo nabyć oazowy kalendarz, który przez cały rok będzie przypominał o najważniejszych wydarzeniach w życiu Ruchu.
Łańcut
10 grudnia 2017 r. pod hasłem „Maryja wzorem nowego człowieka” w Głuchowie odbył się rejonowy dzień wspólnoty rejonów Łańcut I i Łańcut II.
Temat spotkania pomagali zrozumieć i zgłębić ks. Łukasz Świątoniowski podczas konferencji, ks. Janusz Klamut w czasie Eucharystii oraz małżonkowie dzielący się świadectwem o roli Maryi w ich życiu. Każdy miał możliwość wypowiedzenia się na ten temat podczas spotkań w grupach.
Nastąpiło też oficjalne przekazanie posługi pary rejonowej Rejonu Łańcut I. Danuta i Andrzej Paluchowie przekazali ją Małgorzacie i Januszowi Woda.
Krosno
Podejmując pracę nad sobą, nad tym, aby odrzucić starego człowieka doświadczamy często przeróżnych trudności. Doświadczamy dezintegracji, dopada nas konsumpcjonizm, bywa, że zawładnie nami wyczynowość. No, w każdym razie nie jest łatwo powiedzieć sobie: chcę być nowym człowiekiem i zrobić to w jakimś dającym przewidzieć się czasie. Problem nie jest nowy czy nieznany. Więc, co robić?
Formuła fos-zoe zawiera w sobie dynamiczną, niesłychanie aktualną, zarazem w sposób bardzo prosty i przekonywujący wyrażoną zasadę przewodnią pedagogii nowego człowieka. Jedność: światło i życie integruje wewnętrznie człowieka. Człowiek jako osoba stoi stale pod wezwaniem prawdy i w dobrowolnym jej uznaniu i poddaniu się jej wymaganiom w życiu odnajduje swoją doskonałość i wewnętrzną wolność. Symbol fos-zoe zawiera w sobie program wychowawczy Ruchu i zarazem jego metodę pedagogiczną. Poprzez element światła, mającego wcielać się w życie, należy rozumieć światło rozumu, światło sumienia, światło Słowa Bożego, światło Chrystusa jako wzoru osobowego, który należy naśladować i światło Kościoła.
Przeżywanie tych treści umożliwiał nam temat Adwentowego Dnia Wspólnoty Ruchu Światło – Życie Rejonu Krosno. Ten temat to: Niepokalana – wzór nowego człowieka.
Spotkaliśmy się w miejscu, które jest jednym wielkim wspomnieniem o człowieku, który Niepokalanej oddał wszystko – w Sanktuarium Św. Jana Pawła II w Krośnie. W tym Dniu Wspólnoty – w drugą niedzielę Adwentu a.d. 2017 – uczestniczyli przedstawiciele wszystkich grup formacyjnych: młodzież, dorośli, kapłani, rodziny z Domowego Kościoła. Dzieci także przeżywały temat RDW na swój sposób, własnymi rękami wykonując lampiony i rozmawiając o Niepokalanej w kontekście przeżywanego Adwentu.
Bogu niech będą dzięki.
Edward Jodłowski
Jarosław
W kościele Chrystusa Króla w Jarosławiu, 10 grudnia br. przeżywaliśmy Dzień Wspólnoty Ruchu Światło-Życie rejonu Jarosław. Spotkanie odbyło się w Katolickim Centrum Kultury. Rozpoczęliśmy o godz. 15.00 od zawiązania wspólnoty. Kolejnymi punktami programu była modlitwa Anioł Pański, zapalenie świecy przez parę rejonową Stanisławę i Mariana Domszy oraz konferencja na temat dnia „Niepokalana – wzór nowego człowieka”, wygłoszona przez ks. Jana Franków, moderatora Domowego Kościoła.
Bardzo ważnym punktem była Eucharystia, której przewodniczył archiprezbiter ks. Andrzej Surowiec, a homilię wygłosił ks. Sławomir Jakubowski. Po spotkaniu w grupach uczestnicy wysłuchali dwóch wzruszających świadectw Eli Świętoniowskiej i Ani Szyk na temat odkrywania i naśladowania duchowości maryjnej w swoim życiu. Na zakończenie wszyscy uczestnicy wzięli udział w agapie, która była radosnym czasem spotkania. Serdecznie dziękujemy wszystkim przybyłym, członkom DK oraz dzieciom i młodzieży, która jest dla nas ogromną radością.
S i M D
Sanok
W niedzielę 10 grudnia odbył się Adwentowy Dzień Wspólnoty w sanockiej parafii o.o. Franciszkanów.
Zrealizowano poniższy plan:
14:35 Zawiązanie Wspólnoty
14:40 Namiot spotkania
15:00 Eucharystia
16:00 Konferencja
16:20 Spotkanie w grupach
17:10 AGAPE
Pochylając się nad najważniejszą tajemnicą Adwentu, tajemnicą Zwiastowania, ks. proboszcz – gwardian o. Bartosz Pawłowski zwrócił uwagę na różnicę w odbiorze niezwykłych wiadomości, jakie najpierw usłyszał Zachariasz, a potem Maryja. Po ludzku sądząc, Zachariasz był lepiej przygotowany merytorycznie, jako wieloletni praktyk od spraw kultu, mający okresowo możliwość znalezienia się w miejscu najświętszym. Miał
więc bezpośrednie „dojście” do samego Pana Boga i nic z zakresu cudowności nie powinno go zaskoczyć.
Maryja, młoda dziewczyna, nie miała takiej sposobności, ale miała coś, czego zabrakło Zachariaszowi: była pełna łaski. Co to znaczy? Że Bóg w niej był stale obecny i działał bez przeszkód, że przygotowywał grunt potrzebny dla spełnienia Jego planów.
W krytycznym momencie, Zachariasz i Maryja stanęli wobec wielkiego wyzwania – uwierzyć w rzecz nieprawdopodobną, ogłaszaną przez archanioła Gabriela.
Zachariaszowi powinno być łatwiej, bo usłyszał radosną nowinę o wysłuchaniu swojej prośby o syna, ale jego rozum i doświadczenie stanęły na przeszkodzie. Czy można mieć potomstwo w tak podeszłym wieku?
Natomiast Maryja została postawiona w wielce kłopotliwej sytuacji, niweczącej jej plany małżeńskie i rodzinne, więcej, grożącej jej ukamienowaniem. Po ludzku sądząc, sytuacja bez wyjścia. A jednak za Elżbietą dziś mówimy „Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Ci od Pana.”
A więc to ufność otwiera bramy nieba, zaś doświadczenie i profesjonalizm, tak cenne w oczach ludzi, mogą stać się przeszkodą w pełnieniu woli bożej.
Po konferencji członkowie DK spotkali się w czterech grupach dzielenia, a młodzież oazowa w oddzielnej, piątej sali.
Nie wiem, jak w innych grupach, ale w grupie pierwszej wiele osób skorzystało z możliwości wypowiedzenia się. Być może sprzyjało temu przyciasne pomieszczenie, w którym nie dla wszystkich wystarczyło miejsc siedzących, jednak potencjalna niedogodność okazała się sprzyjająca dla skrócenia dystansu i większej otwartości zgromadzonych.
Można się było przekonać, że dzielenie się życiem w formie świadectwa buduje wiarę słuchaczy i umacnia mówiącego. Ma też aspekt terapeutyczny, pokazując, że przechodzimy przez podobne doświadczenia, a może inni przez trudniejsze, niż nasze własne. To owocuje poczuciem wspólnoty i braterstwa.
Zapewniono opiekę dla dzieci, aby nie przeszkadzały. Wzorem lat ubiegłych była możliwość nabycia makownika, z przeznaczeniem dochodu na wsparcie Diecezjalnej Diakonii Misyjnej.
Oprac. Wojciech Winnik