|
W kolejnym odcinku przybliżającym temat ekologii integralnej zatrzymamy się na chwilę przy dobrze znanym nam znaku: fos-dzoe. Oprócz wielu znaczeń tego symbolu zechciejmy również odczytać w nim treść, która streszcza podejście chrześcijan do tematu ekologii. Światło – to prawda czerpana z Biblii, w tym wykorzystująca relację biblijną o stworzeniu, ukazująca porządek wzajemnych relacji i odniesień pomiędzy Bogiem, ludźmi, zwierzętami, roślinami oraz przyrodą nieożywioną. Życie – to pokazanie właściwego sposobu funkcjonowania człowieka w świecie i zarazem wezwanie do praktycznych działań wynikających z poznanej prawdy, a więc: do oddawania czci Bogu; do promocji człowieka: jego życia, kultury i duchowości; do właściwego traktowania zwierząt, a więc do ich ochrony, hodowli oraz opieki; do troski o szatę roślinną ziemi i bioróżnorodność gatunkową, a także klimat; wreszcie do racjonalnego wykorzystania zasobów ziemi: wody, powietrza i surowców naturalnych. Warto też zauważyć, w jaki sposób pięć źródeł światła, o których mówił ks. Blachnicki, można odnieść do ekologii integralnej: – światło rozumu podpowiada nam, w jaki sposób chronić zasoby ziemi; – światło sumienia nie pozwala niweczyć dzieł Bożych i przypomina o odpowiedzialności za stworzenie i za przyszłe pokolenia; – światło słowa Bożego uczy nas właściwej hierarchii stworzeń; – światło Jezusa jako wzoru który mamy naśladować, pokazuje jak z obserwacji przyrody można odczytywać zasady życia duchowego, a także przypomina o wartości człowieka przewyższającej wszystkie inne byty stworzone na ziemi; – światło Kościoła uczy nas mądrości patrzenia na dzieło stworzenia, zwłaszcza poprzez życie św. Franciszka z Asyżu, a także nauczanie ostatnich papieży, począwszy zwłaszcza od św. Jana Pawła II. Jak zatem widzimy, symbol naszego ruchu może zostać uznany również za znak, który trafnie wyraża sposób patrzenia chrześcijan na dzieło stworzenia, a więc może być traktowany jako symbol ekologii integralnej.
|
