Paweł Socha

(Oz 10,1-2.12) Pan Bóg ustami proroka maluje mi piękny obraz narodu wybranego, który mógł się cieszyć Jego bliskością i pomocą. Niestety nie docenił jej. Jest to także symbol mojego życia, w którym mam wszystko, [czytaj dalej]

(Ef 2,19.21-22) Fragment, który daje mi Pan wraca do mnie jak refren za każdym razem, gdy nie doceniam samej siebie lub słyszę, że ktoś obok mnie zaczyna myśleć „nic nie potrafię, mam pecha, jestem [czytaj dalej]

(Mt 7.15-17) Jezus prowadzi mnie do refleksji nad tym, kim się otaczam – także w kontekście wzrostu duchowego. Dobrze wiem, że przy tak wielkim dostępie do informacji nie jest łatwo odróżnić prawdę od fałszu. [czytaj dalej]

(Mt 6, 5-6) Bardzo często mam wrażenie, że skoro tyle lat staram się żyć blisko Boga – chodzę do kościoła, modlę się, spowiadam, uczestniczę w spotkaniach formacyjnych, robię coś dobrego dla innych – wiem [czytaj dalej]

(1Krl 18,20-21) Bóg ustami proroka Eliasza zadaje mi fundamentalne pytanie – komu chcę służyć? Kiedy je czytam odpowiedź wydaje się bardzo prosta, ale gdy zaczynam głębiej się zastanawiać okazuje się, że nie do końca. [czytaj dalej]

(2 Tm 1,3.6) Kiedy pochylam się dzisiaj nad słowem porusza mnie radość i troska Piotra o Tymoteusza. Rodzi się pytanie na ile wspominam w modlitwie osoby, które mi pomagają, towarzyszą albo były w grupach [czytaj dalej]

(1 P1,18-19.21) Ostatnie tygodnie pokazały mi moją słabość, szczególnie psychiczną, a dodatkowo prawdziwą twarz osób, które zajmowały ważne miejsce w moim życiu. Trzeba było zweryfikować nawet wieloletnie relacje, rozluźnić albo całkiem pożegnać ponieważ nie [czytaj dalej]

(J 10,11-13) Kluczowym elementem każdej dobrej relacji jest poznanie, a potem szczerość i zaufanie. Dobrze wiem, jak dużo znaczy pierwsze wrażenie, jakie wywiera na mnie druga osoba, szczególnie kiedy myślę o nawiązaniu bliższego kontaktu. [czytaj dalej]