Formacja grup Dzieci Bożych ma na celu ukazanie uczestnikom spotkań, czym jest liturgia, jak ją dobrze przeżywać. Zgłębianie przez uczestników znaczenia gestów liturgicznych ma w efekcie doprowadzić do podjęcia konkretnych, odpowiednich do swojego wieku posług w kościele. Formacja prowadzona jest w oparciu o podręczniki i notatniki, przygotowane pod redakcją ks. Stanisława Szczepańca. Poniżej zamieszczamy ich publikacje:

Przed wyjazdem na 

Oazę Dzieci Bożych I st.

• Kandydat na ministranta, Kraków 2004.

• Choralista, Kraków 1982.

Po Oazie Dzieci Bożych I st.

• Ministrant światła, Kraków 1983.

Po Oazie Dzieci Bożych II st.

• Ministrant księgi, Kraków 1984

• Ministrant ołtarza, Kraków 1986

Biorąc pod uwagę, że te materiały są ściśle związane z posługą ministrantów, każdy animator przed spotkaniem ze swoją wspólnotą, powinien je odpowiednio dostosować, zmodyfikować w zależności od tego, czy  jest to grupa dziewczyn, chłopaków lub mieszana, tak aby każdy z uczestników spotkania mógł brać w nim czynny udział.

MATERIAŁY STUDYJNE DO PRACY Z GRUPAMI DZIECI BOŻYCH

Trzy nowe podręczniki dla grup dziecięcych zostały wypracowane przez Ruch Światło-Życie archidiecezji warszawskiej i zatwierdzone jako materiały studyjne, z których można spokojnie korzystać, a ewentualne uwagi przesyłać do Moderatora Generalnego. Podręczniki zawierają konspekty spotkań w ciągu roku przeznaczonych dla uczestników Oazy Dzieci Bożych. Jest to program trzyletni, rozpisany na cotygodniowe spotkania, a jego myśl przewodnią stanowi idea dziecięctwa Bożego. W każdym roku pracy formacyjnej myśl przewodnia będzie rozważana i realizowana w innym aspekcie:

• Rok I: Dziecięctwo Boże w relacji do Ojca „Ad Patrem”, formacja skupiona wokół słowa Bożego (słowa życia), słowo to przyjęte z wiarą czyni nas dziećmi Bożymi; wchodzimy w relację do Boga.
• Rok II: Dziecięctwo Boże przez Syna „Per Filium”, formacja skupiona wokół liturgii i sakramentów, przez sakramenty Chrystus daje nam udział w swoim synostwie Bożym.
• Rok III: Dziecięctwo Boże w Duchu Świętym, we wspólnocie „In Spiritu, In Ecclesia”.

Po każdym z trzech wakacyjnych stopni Oazy Nowej Drogi następuje pogłębienie ich treści podczas cotygodniowych spotkań prowadzonych metodą Ewangelicznej Rewizji Życia. Mała grupa wychodząc od wydarzenia życiowego („widzieć”), rozważa je w świetle słowa Bożego i nauczania Kościoła („ocenić”), aby podjąć modlitwę i właściwe działanie, które ma przemienić daną rzeczywistość według zamysłu Bożego („działać”). Szerzej mówi o tym wprowadzenie do podręczników kolejnych stopni. Są to następujące publikacje:

• Ewangeliczne Rewizje Życia po Oazie Nowej Drogi pierwszego stopnia. Konspekty dla animatorów, Kraków 2007.

• Ewangeliczne Rewizje Życia po Oazie Nowej Drogi drugiego stopnia. Konspekty dla animatorów, Kraków 2006.

• Ewangeliczne Rewizje Życia po Oazie Nowej Drogi trzeciego stopnia. Konspekty dla animatorów, Krościenko n. Dunajcem 2006

Propozycja formacji dla grup po OND III, które nie pojechały na ONŻ I w wyniku pandemii (EWANGELIZACJA)

Ewangelizacja jest głoszeniem Ewangelii słowem i czynem. Nikt z nas nie może powiedzieć, że nie potrzebuje ewangelizacji, dlatego jest ona skierowana do każdego człowieka, niezależnie od wieku, który potrafi otworzyć się na spotkanie z Panem. To ona pozwala nam na nowo przeżywać śmierć i zmartwychwstanie naszego Pana, wchodzić w głębię Jego Misterium. Dobrze przeżyta Ewangelizacja daje nam sposobność do przyjęcia daru Boga jakim jest Zbawienie.

W Ruchu Światło-Życie ewangelizacja jest podstawowym krokiem, który należy postawić, aby móc iść dalej drogą chrześcijańskiego wtajemniczenia. Bez dobrze przeżytej ewangelizacji ciężko o to, aby odpowiednio przyjmować i doświadczać kolejne etapy formacji, gdyż jest ona fundamentem, na którym opiera nasza relacja z Bogiem. Ewangelizacja może przebiegać na różne sposoby:

• ewangelizacja indywidualna;
• ewangelizacja uliczna;
• ewangelizacja w małej grupie.

Do przeżycia ewangelizacji wykorzystujemy następujące materiały:

• 4 spotkania nad Ewangelią św. Łukasza. Konspekty dla animatorów, Kraków 2007

• 4 spotkania nad Ewangelią św. Łukasza. Notatnik uczestnika, Kraków 1999

Materiały pomocnicze:

• José H. Prado Flores, Idźcie i ewangelizujcie ochrzczonych, Kraków 1993.
• José H. Prado Flores, Jak ewangelizować ochrzczonych?, Łódź 1993.
• film Jezus

Owoce ewangelizacji utrwalane są w ośmiu spotkaniach, które mają głębiej ukazać, co oznacza stawanie się Nowym Człowiekiem, umocnić świadomość znaczenia osobistej wiary w Chrystusa – Zbawiciela oraz wprowadzić każdego członka grupy na drogę wzrastania w życiu chrześcijańskim.

Osiągnięciu tych celów służą następujące materiały:

• 8 spotkań poewangelizacyjnych. Konspekty dla animatorów, Krościenko n. Dunajcem 2003

• 8 spotkań poewangelizacyjnych. Notatnik uczestnika, Krościenko n. Dunajcem 1999

Osoby, które jako pierwsze swoje rekolekcje wakacyjne przeżyły Oazę Nowej Drogi III stopnia, a także starsi, którzy po raz pierwszy zetknęli się z Ruchem Światło-Życie, zanim wezmą udział w Oazie Nowego Życia I stopnia, powinni przygotować się do niego poprzez cotygodniowe spotkania w małej grupie formowanej wg specjalnie przygotowanych konspektów Ewangelicznych Rewizji Życia.

 Materiały te są zawarte w następujących publikacjach:

• Ewangeliczne Rewizje Życia dla grup formacyjnych po Oazie Nowego Życia stopnia podstawowego. Zeszyt 1, Kraków 2006.
• Ewangeliczne Rewizje Życia dla grup formacyjnych po Oazie Nowego Życia stopnia podstawowego. Zeszyt 2, Kraków 2003.
• Ewangeliczne Rewizje Życia dla grup formacyjnych po Oazie Nowego Życia stopnia podstawowego. Zeszyt 3, Kraków 2006.

Po Oazie Nowego Życia I st.

      W ciągu roku po rekolekcjach letnich ONŻ I° (będąc co najmniej w kl. I szkoły średniej), oraz po podjęciu decyzji przystąpienia do deuterokatechumenatu należy przejść formację, która obejmuje dwa etapy.

Od wakacji do Adwentu powinno odbyć się 11 rozmów ewangelicznych, przeprowadzonych z pomocą następujących materiałów:

• Droga Nowego Życia. Konspekty dla animatorów do 11 rozmów ewangelicznych, Kraków 2006.

• Droga Nowego Życia. Notatnik uczestnika formacji po Oazie Nowego Życia I stopnia, Krościenko 2002.

Dalsza formacja (od Adwentu) przebiega według tzw. 10 kroków ku dojrzałości chrześcijańskiej. Służy jej podręcznik: Dziesięć kroków ku dojrzałości chrześcijańskiej, Krościenko 2000 oraz notatniki do poszczególnych kroków.

Ten etap jest niezwykle ważny, a właściwe jego przeżycie pozwala znacząco pogłębić rozumienie Oazy, a przez nią powołania chrześcijańskiego każdego uczestnika.

Po Oazie Nowego Życia II st.

Osoby, które przeżyły rekolekcje letnie ONŻ II°, dalszą formację rozpoczynają od 11 spotkań biblijnych, następnie, od Adwentu, mają miejsce Kręgi liturgiczne (wykorzystuje się część odpowiednią do roku liturgicznego: A, B lub C). Podczas tego cyklu formacyjnego powinno się również przeżyć Triduum Paschalne w formie rekolekcji.

Korzysta się przy tym z następujących materiałów:

• Wprowadzenie w Biblię. Konspekty dla animatora do 11 kręgów biblijnych, Kraków 2005

• Krąg liturgicznydo czytań roku A, B lub C.

• Zawieram z wami przymierze. Notatnik na okres Wielkiego Postu, Krościenko 2001.

Po Oazie Nowego Życia III st.

Osoby, które przeżyły rekolekcje letnie ONŻ III°, w pierwszym etapie formacji pooazowej mogą wrócić i pogłębić treści zawarte w podręczniku:

Droga do wspólnoty – na podstawie Nowego Testamentu, Krościenko 2001.

Materiały te przewidują 11 spotkań i trwają od wakacji do Adwentu. Od Adwentu mają miejsce spotkania ewangeliczne, przeprowadzone wg materiałów zawartych w książce:

Szkoła Chrystusa. Spotkania ewangeliczne, Krościenko 1987.

Po przeżyciu formacji podstawowej przewidziane jest podjęcie diakonii we wspólnocie Kościoła. Całościową wizję Ruchu Światło-Życie ukazuje Oaza Rekolekcyjna Diakonii (ORD). Dla pełni formacji podstawowej zalecane jest przeżycie Seminarium Odnowy Wiary. Dalsza formacja jest prowadzona w diakoniach specjalistycznych.

Analogicznie jak w przypadku formacji ogólnej, formacja kandydatów na członków Domowego Kościoła zaczyna się od ewangelizacji małżonków, czy to podczas rekolekcji ewangelizacyjnych, czy przez świadectwo małżeństw będących już członkami Ruchu. Pkt 17. Zasad Domowego Kościoła mówi: „Posługę pary animatorskiej w początkowych spotkaniach nowego kręgu pełni małżeństwo zwane parą pilotującą. Przeprowadza ono krąg przez etap ewangelizacji, a następnie wprowadza go w zagadnienia dotyczące duchowości małżeńskiej, metod pracy kręgu i całego Ruchu. Czas pilotażu po okresie ewangelizacji trwa w zasadzie jeden rok”.

W DK rodzina jest podstawowym miejscem formacji, krąg jest podstawowym elementem w jego strukturze organizacyjnej jako środowisko formacyjne i ewangelizacyjne, służące rodzinom, jest on szczególnym laboratorium” duchowości małżeńskiej.

Za krąg odpowiada jedno z należących do niego małżeństw, zwane parą animatorską. Jest ona odpowiedzialna za pracę formacyjną kręgu, za jego życie duchowe, za przebieg spotkań formacyjno-modlitewnych.

Dla prawidłowej pracy kręgu niezbędna jest doktrynalna i duchowa pomoc księdza moderatora – doradcy i opiekuna duchowego.

Kręgi rodzin pracują w cyklach rocznych. Spotkania miesięczne kręgów odbywają się od września do czerwca włącznie. Przez cały rok a zwłaszcza w okresie wakacyjnym, odbywają się rekolekcje formacyjne. Szczególną rolę odgrywają rekolekcje15-dniowe (Zasady DK p. 14 i 15).

Podstawowa praca formacyjna jest realizowana według podręczników:

„Domowy Kościół. I rok pracy” i „Domowy Kościół. II rok pracy” z których pierwszy wprowadza stopniowo poszczególne zobowiązania, drugi ukazuje dalszą formację pogłębiającą duchowość małżeńską. Okres ten trwa od dwóch do czterech lat, w zależności od rozwoju duchowego małżeństw kręgu. Po tym okresie realizowana jest dalsza formacja – permanentna. (Zasady DK p. 18).

Do istoty pracy formacyjnej w kręgach należy również uczestnictwo w różnego rodzaju rekolekcjach organizowanych przez DK: rekolekcjach 15-dniowych I, II, III stopnia (oazach rodzin), kilkudniowych Oazach Rekolekcyjnych Animatorów Rodzin (ORAR I i II stopnia),

rekolekcjach ewangelizacyjnych i tematycznych. Rekolekcje te przeznaczone są dla małżonków wraz z dziećmi, jeśli nie ma przeszkód organizacyjnych. Na rekolekcjach (zwłaszcza 15-dniowych) powinien być realizowany także program formacyjny dla dzieci.

Program oazy I stopnia ma charakter ewangelizacyjno-katechumenalny; omawiane są również zagadnienia z zakresu duchowości małżeńskiej.

Oaza II stopnia rozwija biblijne podstawy inicjacji liturgicznej; omawiane jest również przeżywanie okresów liturgicznych w rodzinie.

Oaza II stopnia ukazuje rzeczywistość Kościoła jako wspólnoty.

ORARI stopnia pogłębia rozumienie istoty, celu, duchowości i metody DK jako nurtu wspólnot rodzinnych w ramach Ruchu Światło-Życie.

ORAR II stopnia przygotowuje małżeństwa do świadomego podjęcia posługi pary animatorskiej, ukazując wagę i odpowiedzialność zadań animatorów.

Formację podstawową stanowi przeżycie tematów formacyjnych według podręczników I i II roku pracy, oazy rekolekcyjnej I, II i III stopnia oraz ORAR I i II stopnia.

Członkowie DK po przeżyciu formacji podstawowej podejmują formację permanentną poprzez:

• ciągłe pogłębianie formacji podstawowej,
• realizację na spotkaniach miesięcznych tematów według materiałów proponowanych przez Centralną Diakonię DK lub według własnego wyboru,
• udział w rekolekcjach i sesjach tematycznych DKK,
• Triduum Paschalne przeżywane w formie rekolekcyjnej we własnej parafii albo wyjazdowe,
• uczestnictwo w ORD,
• udział w rekolekcjach organizowanych przez Ruch Światło-Życie i innych. (Zasady DK p. 19).

Rodziny DK dla budowania jedności Ruchu starają się uczestniczyć w dniach wspólnoty Ruchu Światło-Życie. (Zasady DK p. 20).

Domowy Kościół posługuje się następującymi materiałami formacyjnymi i pomocniczymi:

• Domowy Kościół. Ewangelizacja i pilotowanie, Krościenko 2009
• Domowy Kościół. I rok pracy, Kraków 2012
• Domowy Kościół. II rok pracy, Kraków 2013
• DOMOWY KOŚCIÓŁ. List do wspólnot rodzinnych– kwartalnik
• Spotkanie w kręgu, Kraków 2002
• Wsłuchanie się w słowo Boże, Kraków 1990
• Spotkanie z Panem, Kraków 1998
• Eucharystia a małżeństwo, Kraków 2007
• Komunikacja w małżeństwie i w rodzinie, Krosno 2005
• Zasady Domowego Kościoła, Kraków 2015
• Namiot spotkania
• Dialog małżeński
• Modlitwa małżonków
• Zobowiązania, Kraków 2000
• Jan Mikulski, Rola kapłana w Domowym Kościele – gałęzi rodzinnej Ruchu Światło-Życie, Kraków 2007
• DOMOWY KOŚCIÓŁ. Listy do wspólnot rodzinnych Nr od 0 do 25 (tom I, II i III ) Wydanie drugie Kraków 2010